Jantina De Boer-Munneke
31-01-1912 *-*-* 12-01-1999


Zij werd geboren in Drouwen in de gemeente Borger.
Haar ouders waren Jannes(Jans) Munneke en Anna Klara Smid. Het gezin verhuisde later naar Emmen.
Via de jeugdbeweging van de Socialistische Partij leerde zij haar latere echtgenoot,Piet de Boer,kennen. Na de Tweede Wereldoorlog gingen ze in Groningen wonen.
In 1945 werd hun eerste dochter geboren, Anna Bertha, en in 1950 kwam daar nog een dochter bij, Ingrid Remy.
In 1948 gingen ze voor het eerst tijdens de zomermaanden naar Ameland. Daar hadden ze in een Kiosk als eersten op het eiland een boeken en tijdschriftenzaak.
Ook verkochten ze ansichten van foto's die Piet de Boer zelf maakte. Voor gasten die wat langer op Ameland verbleven, vaak op camping Duinoord,hadden ze ook een bibliotheek.
In de wintermaanden woonde het gezin in Groningen. Om ook dan een inkomen te hebben, verkochten ze boeken op de markten, niet alleen in Groningen maar ook in andere plaatsen in de provincie.
In 1964 ging het gezin permanent op Ameland wonen en bleef de winkel, in een oude boerderij, het hele jaar open. In 1974 stopten ze met het bedrijf waarna zij zich vestigden in een oud huisje aan de van der Stratenweg in Nes. Nu hadden ze eindelijk tijd voor hobby's en uitstapjes.
De beide dochters waren intussen getrouwd, allebei met een Amelander. Hun kleinkinderen waren een bron van grote vreugde en ze gingen met elk van hen, er waren er intussen 5, een keer op vakantie naar Drenthe, het land waar zij hun hart aan hadden verpand.
En mevrouw De Boer kon, na een leven van hard werken, eindelijk de dingen gaan doen waar ze eerder nooit genoeg tijd voor had.

Ze borduurde eigenlijk zoals anderen met olieverf iets creëren. Een lapje, met of zonder patroon, bepaalde kleuren garens die als vanzelf erbij werden gepast, een idee begon zich te vormen.
Maar op het moment van de eerste steken stond het eindresultaat nog geenszins vast. Inspiratie putte ze uit alles;de natuur, vogels, vissen, bloemen en planten, insecten, maar óók uitheemse culturen of beelden uit wetenschap en techniek.
Een afbeelding van een stuifmeelkorrel onder de elektronenmicroscoop, een foto van een ver verwijderd sterrenstelsel, een Afrikaans masker, in alles zag ze een mogelijk borduurwerk. Maar altijd met een eigen interpretatie.
Een vaak terugkerend thema was haar tuin. Ze borduurde zoals ze tuinierde, ze tuinierde alsof ze borduurde. Tuinieren was altijd al een grote passie. Daarin werkte ze al met kleuren en vormen, op een bijzondere manier.
Schilders als Germ de Jong en Potgieter maakten graag en vaak gebruik van haar tuinen als onderwerp van hun werk.
Ook abstracte vormen werden een regelmatig terugkerend thema. Bij het gebruik van kleuren werkte ze dan eens met een harmonieus palet,dan weer met uitbundige contrasten.
Na bijna 50 jaar huwelijk overleed haar man in 1986. Een zware slag voor haar, waardoor ze enige tijd geen enkele vreugde meer beleefde aan het borduren. Gelukkig heeft ze toch de draad weer opgepakt en nog vele mooie dingen gemaakt.
In latere jaren ging haar gezichtsvermogen achteruit. Staar en een loslatend netvlies maakten dat het fijne borduurwerk niet meer mogelijk was. Het is duidelijk terug te vinden in haar late werk. Ze ging toen meer met stofapplicaties aan de gang. Tot aan haar dood bleef ze echter creatief bezig.
Ook al was haar borduurwerk het belangrijkst, ook met penseel en verf en potlood en inkt heeft ze enkele bijzondere werken nagelaten. Daarvan enkele voorbeelden op de pagina "Tekeningen".